Hindi ko alam kung huli na to
Kahit kasi sampung beses akong humiling sa taas
At araw araw kong bilangin ang mga bituing nakasabit dito
Purihin ko man ang liwanag na dala nito
Imposible paring bumagsak na parang bato
Yang mga makikislap na butil na nakikita ko
Kapag ba tumulo na lahat ng luhang para sayo
Maauubus na kaya ang likido sa mata ko?
Matutunan ko na kayang bitawan lahat ng masaya,
Upang hindi na kita kailan man maalala?
Sabihin mo, makakahakbang na kaya ako?
Minsan sinubukan ko naman
Hindi kita inisip sa isang araw
Namasyal ako sa halip na dalawin ka
Hindi ko pinakinggan yung paborito mong kanta
At kahit nababalot ng lungkot, pinilit kong maging masaya
Hindi ko talaga alam kung huli na to
Pakiramdam ko parte ka parin ng buhay ko
Para ka paring hangin, yayakap kapag nilalamig ako
Bubulong sa panahon ng aking kahinaan
Hahalik sa pisngi kapag may dinaramdam
Hindi ka nawala sa mundo ko, wala paring pagbabago.
Ang tagal ko ng pinagmamasdan ang mga bituing yan
Hanggang ngayon, sumasayaw pa rin sa hangin
Ang lahat ng aking mga kahilingan
Isa na lang…
Kindatan mo sya pag nakita mo sya sa taas
Pakisabi namimiss ko pa rin sya.
No comments:
Post a Comment