BOBO

Isang libong tanong na ang napakawalan ko sa hangin.

Nakakatawang isiping sa isang araw, milyon milyong tao ang nagkakandarapa sa paghanap ng kasagutan sa dose-dosena nilang tanong. At kalahati lamang ang uuwing may bitbit na sagot. Oo, kalahati lang. Hindi naman kasi lahat ng tanong na dumarating ay may naghihintay na sagot. Kadalasan may mga tanong na hindi pweedng sagutin ng kahit sino man. Kagaya na lang ng tanong na “kailan ako mamatay?”. Kung sasabihin mong masasagot mo ang tanong na ito, kasama ang eksaktong petsa at lugar, ibibili kita ng puwesto sa baclaran. Kailangan ka ng mga taong umaasang mahuhulaan mo ang kanilang kapalaran.

Naiinis ako.

Nakakayamot kasing isiping ang mga simpleng tanong ko ay masusuklian ng napakahaba at komplikadong sagot. Nakakalito. Sa huli maiiwan pa rin akong tulala habang nagbibilang ng mga langaw na dumadapo sa karenderya ni Aling Pepay. Lalo lang akong maaasar habang iniisip ko na ang bobo bobo mo. Kasi napakasimpleng tanong, pero papaulanan mo ako ng libo libong paliwanag at ang masaklap kalahati nun ay galing sa bibliya. Paano ko hahanapin ang sagot ngayon?

Minsan ba naisip mong wag na lang magtanong?

Kasi wala din namang mangyayari. Hindi rin naman masasagot ng derekta ang payak mong tanong. Nakakalito kasi ang mga sagot. Lalo na kung ang tanong mo ay ganito:

MAHAL MO BA AKO?

Ang BOBO mo.