yes i do

I love you
Yes, everything about you
Your smile
Your moves
Your face
And I just couldn’t find the right word
To illustrate this feeling
It’s crazy
It’s funny
No.
It’s something I’d like to preserve

I love you
Despite and in spite of
Like I want to embrace your weaknesses
And totally admire the things that defines the real you
I want to shield you from every storm
I wish to be the sun in your own universe
I wish to give you comfort
And yes, with so much desire
I hope I could give you enough strength
When you feel like the world isn’t fair

I love you
And I know it’s not sufficient
To make your day dazzling
I just want you to know that I do…
And that I’m here…

I love you



And you don’t need to say a word…

number 2

for me you’re that one big star I would always find irresistible to gape.





Thank you for letting me feel that I am special.
Thank you for the warm embrace.
Thank you for giving me enough reason to smile.
Thank you for being my driving force.

And I say thank you for the wonderful night.
For holding my hands
For makin me feel like I have nothing to be scared of.
For one night, I’ve felt like you’re mine… exclusively.


Yeah thank you for making me feel that I am special.
Only special. Nothing more…

I will never fully have your heart.

A part of it?


maybe.

I can never hold you completely.

Well it sucks to be number 2





So I’m letting you go.

other side

sorry
di kasing ayos
ng dati mong ginagalawan
ang mundo ko
walang masyadong palamuti
walang masyadong kulay

sorry di ako kasing sweet
ng dating may hawak sayo
di rin kasing thoughtful
wala masydadong "i love you"
madalang ang salitang "i miss you"

sorry sa mga imperfections ko
magulo ako
maingay
matigas ang ulo
maaway

sorry talaga
pero eto

ginawa ko to
para malaman mo
na sa kabila ng mga
imperfections ko
hahawakan ko pa rin ang kamay mo
di kita bibitawan

at pipitikin ko
ang kahit sino mang mananakit sayo

PINKY SWEAR

with love

gustong gusto ko ang amoy ng pabango mo
parang kahit san ako pumunta
ang scent ng perfume mo ang aking hinihinga
parang lagi kang andyan
kahit limang kilometro ang layo mo
parang pisngi lang natin ang pagitan
parang walang kahit anong wall ang nakaharang

gustong gusto ko ang tunog ng yong tawa
parang naghahalina
ang sarap pakingggan
parang musika
kapag nalulungkot ako
kapag nakakaramdam ng mahabang pagkapagod
isang tawa mo lang, lahat parang okay na

gustong gusto ko ang mukha mo
ang sarap mong guhitan sa may noo
kapag sobrang himbing ang iyong tulog
ang sarap mo namang lagyan ng uling
sa tuwing sasabog ka sa galit
at ang sarap mong ihug
kapag "call of nature" naman ang nakaukit

gustong gusto ko ang bibong side ng ugali mo
kung pano mo hawakan ang kamay ko
kung pano mo ko napapatawa sa mga pilit na jokes mo
kung pano mo i-shield ng metal ang heart ko
kung pano mo ko lunurin sa love
at syempre kung pano tayo
sabay aahon kapag sobrang sad

eto last...

gustong gusto ko ang tunog ng utot mo
parang reminder lang
na baby I LOVE YOU.haha

this is you

You are my world
The air
The rain
The thunder
The scheming forces that ties me

You are my world
The melody
The rhythm
The cadence
The magical song that lift my soul

You are my world
The grief
The bliss
The contentment
The emotions that describes me

You are my world
The red car
The mansion
The ticket to Paris
The desires that sets me in motion

you
are
my
world.

gelata

ni minsan hindi ako naging magaling sa pagbasa ng love. may pagkakataong kinakapos ako. may mga panahon namang nasosobrahan ko. akala ko dati sobrang simple lang.magsasabi lang ako ng i love you tapos hihintayin ko syang mag i love you too. ganun lang kadali. dati. kaya ilang beses din kaya akong nagkamali. mga lima, anim, pito o higit pa siguro sa sampu. ewan ko di ko na mabilang.

kaya naisip ko, komplikado nga talaga ang love. para lang to sa mga matatapang na tao. may taglay syang super power na hindi mo malalaman hanggat hindi mo hinahawakan. ilang beses ko tong tinangkang hawakan, tapos ilang beses din akong napaso. pero madaming beses din naman akong nag enjoy. sa dinami daming pagkakataong nahawakan ko to, ni minsan hindi ko na memorize kung sang parte ako masasaktan. o kung sang parte ako makakafeel ng happiness. ang hirap nyang basahin. ang hirap nyang kabisahin. kaya kung pa duwag duwag ka, pa iyak iyak lang, palabas labas ng dimples, pa relax relax lang tapos pa flirt flirt lang. wag na. di 'to para sayo.

ang alam ko lang. di sapat ang simpleng i love you. sabi ng iba, sapat na yun. pero sa totoong drama, hindi pa rin. hindi naman lahat ng nagsasabi ng i love you, nakakatanggap ng i love you too. hindi rin lahat ng mababasa o maririnig mo totoo, ang iba dyan kathang isip lang. at mas lalo namang hindi hihinto ang mundo kapag pareho na kayong nakapagbitaw ng i love you. pakyut kyut lang yun. ang totoo, patuloy kang tutuksuhin ng mundo hanggang sa mahilo ka. tapos malito. hanggang sa hindi ka na sigurado. pero may mga ilan din namang nanindigan. hindi naman lahat marupok. hindi naman lahat kagaya ko.

hindi ko din pwedeng sabihing nilalaro lang ang love. kasi kung laro lang ito, hindi iiyak ng todo yung mga natalo. kaya ni minsan hindi ko sinubukang laruin ang love at mas lalong hindi ko pinangarap maging manika o robot. kung mahal mo ang isang tao, ituring mo syang kakampi-wag lang basta kalaro. ingatan mo. ipakita mo yung mga susunod mong bara, ipahiram mo yung pinakamagara mong pamato, tapos ichismis mo kung anu ano yung mga bagay na magpapabagsak sayo sa laro. ituring mo syang kakampi. uulitin ko. kakampi-hindi kaaway.

basta ako simple lang ang concept ko ng love. para syang jelly ace. iba iba yung kulay. iba iba din yung packaging. iba iba yung hugis. pwede mo syang hati hatiin sa mga taong nasa paligid mo. pero yung paborito mong kulay ibibigay mo pa din sa taong laman ng lahat ng panaginip mo. yung pinakamaganda ang packaging? ititira mo pa din yun sa taong espesyal sayo. at yung hugis heart? para sa kanya pa din yun. kaya ngayon, hindi na siguro ako malilito. pwede akong mamahagi. pero ang ending neto. sayo pa din yung pinaka yummy. promise yan.

dear first love

Dear First Love,


Naaalala mo ba nung kinder tayo? Hinihintay mo yung nanay mo sa labas ng playground. Konti na lang iiyak ka na. Hindi ka na nga mapakali sa pwesto mo. Para kang inagawan ng baon. Lukot na yung mukha mo. Yung mga kamay mo pabalik balik na sa bulsa ng skirt mo para kunin yung panyolito mo. Bakas na yung sobrang pag aalala sa mukha mo pati nga sa galaw mo eh. Ganyan ka kaya lagi. Tense ka kapag mag uuwian na. Pakiramdam mo kasi hindi ka susunduin ng nanay mo. Alam mo bang bata pa lang tayo kabisado ko na yung expression ng mukha mo. Alam ko kung kelan papatak yung luha mo. Kaya alam ko din kung kelan ako lalabas. Ako yung batang laging hinuhubaran ng short sa swing. Tapos hahabulin ko yung grupo ng mga batang nag alis ng salawal ko. Kapag nakikita mo kasi akong tumatakbong walang shorts, naririnig ko yung tawa mo. Tapos makakaramdam ako ng saya. Sulit yung di ko pagkain ng baon ko para isuhol sa mga batang maghuhubad sakin ng shorts. Masaya ako kapag nakikita kitang tumatawa o ngumingiti. Pakiramdam ko napigilan ko yung kalungkutang nararamdaman mo kapag mag isa ka lang at naghihintay…naghihintay kung anong oras susunduin. Hindi mo na siguro naaalala. Malamang.

Nasa star section ka nung elementary tayo tapos ako nasa gitna lang. Gitna. Alanganing matalino. Alanganing bobo. Magkasama tayo sa English Club. Oo, ako yung pilyong escort mo. Ako pa nga nag nominate sa sarili ko. Ako na rin ang nagclose ng nomination. Ako na rin ang nag second the motion. Ako na rin namigay ng chocolates habang nagcocount ng votes. Syempre gusto kong maging escort mo. Kahit nga di ako magaling sa English sumali pa rin ako sa club kasi lam kung dun ka sasali. Kaw kaya ang pinakamagaling sa klase nyo. Nosebleed nga sayo pati teachers. Kaya nga hindi ko nagawang makipagkuwentuhan sayo. Mahirap na baka mawalan ako ng dugo. Saka baka bigla akong maging ngongo ano. Mahirap na. Kung kahit konti naaalala mo ako, salamat.

Miss nung higschool tayo, ilang beses akong labas-pasok sa classroom nyo para manghiram ng scientific calculator. Ilang beses mo din akong pinagtulakan paalis. Pero paulit ulit ko pa ring ginagawa yun. Papahiram ko yung scientific calculator ko sa ibang section tapos hihintayin kong palabasin ako ni maam. Syempre sa section nyo ako manghihiram. Andun ka eh. Baka this time mapansin mo na ako. Hoy miss, nung JS saka S Prom, isa ako sa mga nakasayaw mo. Ako yung sabi mong amoy chiko. Sorry ha. Sa alak ko kasi hinanap yung lakas ng loob para maisayaw ka. Kinakabahan kasi akong hawakan yung kamay mo. Baka kasi hindi mo ibigay. Baka itaboy mo na naman ako kagaya ng pauliy uliy mong pagpapalayas sakin sa classroom nyo. Pasensya na sa amoy. Pero gusto ko pa lang malaman mo na sobrang saya ko nung mga gabing yun. May litrato pa nga ako natin habang sumasayaw. Hindi ka nakangiti pero okay na din. Maganda ka pa rin naman. Sakin nga pala galing yung mga bulaklak. Hindi naman yun galing kay Rico. Pwede mo kayang alalahanin yung mukha ko habang kasayaw kita? Baka sakaling maramdaman mo yung sayang nararamdaman ko habang nakapatong ang mga kamay mo sa balikat ko.

Tapos nung college mas lalo ka pang gumanda. Pero hindi mo pa rin ako maalala. Sa tuwing magkakasalubong tayo sa hallway ni hindi ka man lang ngumingiti. Samantalang dun sa nagtitinda sa canteen super smile ka. Grabe lang talaga. Galit ka ba sa may mga dimples saka medyo pogi? Alam mo bang sinadya kong ibenta yung motor na regalo ng nanay ko para lang masabayan ka lagi sa pag uwi? Alam mo bang ako yung lagi mong katapat ng upuan sa jeep? Oo yung sa tuwing hapon nakashades tapos hanggang gabi nakashades pa din. Ako nga yun. Paraan ko yun para mapansin mo ako. Pero wala talaga. Naisip ko tuloy kahit anong gawin ko, hindi mo matatandaan ang mukha ko. Invisible ako. Para lang akong hangin palihim na dadampi sayo ng hindi mo nakikita. Para lang akong anino mo. Plain black. Walang mukha. Kapag naaalala ko kung ilang beses akong kumaway sayo, nadudurog ako. Kasi ilang beses ka ding kumaway sa mga tao sa likuran ko pero kahit isa…walang kaway para sakin. Masakit kaya yun. Alam mo ba?

Siguro nga hanggang ngayon hindi mo pa rin ako kilala. Balita ko, Cum Laude ka daw. Congrats ah. Galing mo talaga. Idol talaga kita kahit kelan. Sayang nga lang hindi kita makikitang sabitan ng medalya. Hindi rin kita maririnig mag speech. Hindi ko makikita yung tuwa sa mukha mo habang inaabot mo yung diploma mo. Sayang talaga hindi ako kasama sa mga gragraduate. Hindi tuloy ako makakapag papicture sayo. Pero alam mo kahit kelan hindi ako nagsisi sa ginawa ko. Kahit paulit ulit akong pumatay para sayo gagawin ko. Oo fisrt love, ako yung lalaking sumaksak sa katabi mo sa jeep. Sabi ko naman sayo. Kilalang kilala kita. Alam ko kung kelan ka masaya. Alam ko din kung kelan ka takot. Nung makita ko yung mabibilis mong paglunok. Hinagilap ko agad yung bagay na nagbibigay ng discomfort sayo. Nakita ko yung kamay ng gusgusing lasing. Hindi ko napigil ang sarili ko. Agad kong kinuha yung patalim sa likuran ko. Hindi na ako nagdalawang isip. Sinaksak ko agad. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kaso ko. Nahaluan na ata ng pulitika. Bataan daw ng mayor eh.

First love, kung maaalala mo ko. Dalawin mo naman ako. Malungkot sa seldang ito. Ang tanging nagpapasaya lang sakin ay yung mga memories na ako lang ata ang nakakaalala. Yung batang musmos na tinitiis yung gutom para lang may maisuhol na baon sa mga maghuhubad sa kanya, para lang mapangiti ka saka marinig yung tawa mo. Yung escort mo sa English Club na namigay ng mga chocolates para lang manalo. Yung makulit na laging nanghihiram ng scientific calculator sa klase nyo. Yung taong lagi mong pinapaalis. Yung amoy chikong nakasayaw mo sa JS at S Prom. Yung mga bulaklak na inamoy amoy pa. Yung pretty boy na lagi mong katapat ng upuan sa jeep. Yung laging naka shades. Yung nagpaka super hero sayo. Ako yun. Sana naaalala mo na yung mukha ko.

Ang lungkot lungkot dito sa selda. Miss na kita.

dear first love

Dear First Love,


Naaalala mo ba nung kinder tayo? Hinihintay mo yung nanay mo sa labas ng playground. Konti na lang iiyak ka na. Hindi ka na nga mapakali sa pwesto mo. Para kang inagawan ng baon. Lukot na yung mukha mo. Yung mga kamay mo pabalik balik na sa bulsa ng skirt mo para kunin yung panyolito mo. Bakas na yung sobrang pag aalala sa mukha mo pati nga sa galaw mo eh. Ganyan ka kaya lagi. Tense ka kapag mag uuwian na. Pakiramdam mo kasi hindi ka susunduin ng nanay mo. Alam mo bang bata pa lang tayo kabisado ko na yung expression ng mukha mo. Alam ko kung kelan papatak yung luha mo. Kaya alam ko din kung kelan ako lalabas. Ako yung batang laging hinuhubaran ng short sa swing. Tapos hahabulin ko yung grupo ng mga batang nag alis ng salawal ko. Kapag nakikita mo kasi akong tumatakbong walang shorts, naririnig ko yung tawa mo. Tapos makakaramdam ako ng saya. Sulit yung di ko pagkain ng baon ko para isuhol sa mga batang maghuhubad sakin ng shorts. Masaya ako kapag nakikita kitang tumatawa o ngumingiti. Pakiramdam ko napigilan ko yung kalungkutang nararamdaman mo kapag mag isa ka lang at naghihintay…naghihintay kung anong oras susunduin. Hindi mo na siguro naaalala. Malamang.

Nasa star section ka nung elementary tayo tapos ako nasa gitna lang. Gitna. Alanganing matalino. Alanganing bobo. Magkasama tayo sa English Club. Oo, ako yung pilyong escort mo. Ako pa nga nag nominate sa sarili ko. Ako na rin ang nagclose ng nomination. Ako na rin ang nag second the motion. Ako na rin namigay ng chocolates habang nagcocount ng votes. Syempre gusto kong maging escort mo. Kahit nga di ako magaling sa English sumali pa rin ako sa club kasi lam kung dun ka sasali. Kaw kaya ang pinakamagaling sa klase nyo. Nosebleed nga sayo pati teachers. Kaya nga hindi ko nagawang makipagkuwentuhan sayo. Mahirap na baka mawalan ako ng dugo. Saka baka bigla akong maging ngongo ano. Mahirap na. Kung kahit konti naaalala mo ako, salamat.

Miss nung higschool tayo, ilang beses akong labas-pasok sa classroom nyo para manghiram ng scientific calculator. Ilang beses mo din akong pinagtulakan paalis. Pero paulit ulit ko pa ring ginagawa yun. Papahiram ko yung scientific calculator ko sa ibang section tapos hihintayin kong palabasin ako ni maam. Syempre sa section nyo ako manghihiram. Andun ka eh. Baka this time mapansin mo na ako. Hoy miss, nung JS saka S Prom, isa ako sa mga nakasayaw mo. Ako yung sabi mong amoy chiko. Sorry ha. Sa alak ko kasi hinanap yung lakas ng loob para maisayaw ka. Kinakabahan kasi akong hawakan yung kamay mo. Baka kasi hindi mo ibigay. Baka itaboy mo na naman ako kagaya ng pauliy uliy mong pagpapalayas sakin sa classroom nyo. Pasensya na sa amoy. Pero gusto ko pa lang malaman mo na sobrang saya ko nung mga gabing yun. May litrato pa nga ako natin habang sumasayaw. Hindi ka nakangiti pero okay na din. Maganda ka pa rin naman. Sakin nga pala galing yung mga bulaklak. Hindi naman yun galing kay Rico. Pwede mo kayang alalahanin yung mukha ko habang kasayaw kita? Baka sakaling maramdaman mo yung sayang nararamdaman ko habang nakapatong ang mga kamay mo sa balikat ko.

Tapos nung college mas lalo ka pang gumanda. Pero hindi mo pa rin ako maalala. Sa tuwing magkakasalubong tayo sa hallway ni hindi ka man lang ngumingiti. Samantalang dun sa nagtitinda sa canteen super smile ka. Grabe lang talaga. Galit ka ba sa may mga dimples saka medyo pogi? Alam mo bang sinadya kong ibenta yung motor na regalo ng nanay ko para lang masabayan ka lagi sa pag uwi? Alam mo bang ako yung lagi mong katapat ng upuan sa jeep? Oo yung sa tuwing hapon nakashades tapos hanggang gabi nakashades pa din. Ako nga yun. Paraan ko yun para mapansin mo ako. Pero wala talaga. Naisip ko tuloy kahit anong gawin ko, hindi mo matatandaan ang mukha ko. Invisible ako. Para lang akong hangin palihim na dadampi sayo ng hindi mo nakikita. Para lang akong anino mo. Plain black. Walang mukha. Kapag naaalala ko kung ilang beses akong kumaway sayo, nadudurog ako. Kasi ilang beses ka ding kumaway sa mga tao sa likuran ko pero kahit isa…walang kaway para sakin. Masakit kaya yun. Alam mo ba?

Siguro nga hanggang ngayon hindi mo pa rin ako kilala. Balita ko, Cum Laude ka daw. Congrats ah. Galing mo talaga. Idol talaga kita kahit kelan. Sayang nga lang hindi kita makikitang sabitan ng medalya. Hindi rin kita maririnig mag speech. Hindi ko makikita yung tuwa sa mukha mo habang inaabot mo yung diploma mo. Sayang talaga hindi ako kasama sa mga gragraduate. Hindi tuloy ako makakapag papicture sayo. Pero alam mo kahit kelan hindi ako nagsisi sa ginawa ko. Kahit paulit ulit akong pumatay para sayo gagawin ko. Oo fisrt love, ako yung lalaking sumaksak sa katabi mo sa jeep. Sabi ko naman sayo. Kilalang kilala kita. Alam ko kung kelan ka masaya. Alam ko din kung kelan ka takot. Nung makita ko yung mabibilis mong paglunok. Hinagilap ko agad yung bagay na nagbibigay ng discomfort sayo. Nakita ko yung kamay ng gusgusing lasing. Hindi ko napigil ang sarili ko. Agad kong kinuha yung patalim sa likuran ko. Hindi na ako nagdalawang isip. Sinaksak ko agad. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kaso ko. Nahaluan na ata ng pulitika. Bataan daw ng mayor eh.

First love, kung maaalala mo ko. Dalawin mo naman ako. Malungkot sa seldang ito. Ang tanging nagpapasaya lang sakin ay yung mga memories na ako lang ata ang nakakaalala. Yung batang musmos na tinitiis yung gutom para lang may maisuhol na baon sa mga maghuhubad sa kanya, para lang mapangiti ka saka marinig yung tawa mo. Yung escort mo sa English Club na namigay ng mga chocolates para lang manalo. Yung makulit na laging nanghihiram ng scientific calculator sa klase nyo. Yung taong lagi mong pinapaalis. Yung amoy chikong nakasayaw mo sa JS at S Prom. Yung mga bulaklak na inamoy amoy pa. Yung pretty boy na lagi mong katapat ng upuan sa jeep. Yung laging naka shades. Yung nagpaka super hero sayo. Ako yun. Sana naaalala mo na yung mukha ko.

Ang lungkot lungkot dito sa selda. Miss na kita.

algebra

yung panaginip ko parang algebra
nagising ako sa sobrang takot
nakaramdam ako ng sobrang lungkot
para syang equation
na hindi kailangan ng computation
pwede kang mag magsubstract
pero dapat di ka madistract
alanganin kang magmultiply
kasi pwede kang mapilay
wala kang hahatiin
may kailangan ka lang hintayin
nasa gitna ka ng sitwasyon
na undefined yung solutions

sa panaginip ko,
parang ang daming tao
tapos may kailangan akong hanapin
sa loob lang ng isang minuto
may kalabuan yung mga mukha
sa panaginip ko para akong kawawa
ang tagal bago ka nagpakita
kahit pa ramdam kong andun ka
kung baga sa algebra
ikaw lang ang given value
ikaw lang ang nag iisang clue

nagising na lang ako bigla
hawak ko yung dibdib ko
ang bigat sa pakiramdam
para akong sinukluban
nahanap kita
pero bigla kang nawala
hawak hawak na kita
pero nabitawan pa
tapos nayakap kita sandali
pero ginising naman ako ng hikbi

para syang algebra
may mga letters and symbols
pero walang exact figures
parang 2x + u = y
hindi ko makita yung sarili ko
nawawala ako sa equation
kaya naisip ko
baka ako ang tamang solution

sa araw na to
nanaginip ako ng algebra
at bigla
nakaramdam ulit ako ng takot

pero kailangan mong maniwala sakin
masosolve ko to
para ka talaga sakin