Thursday, November 5, 2009

sa hudyat ng puting tela

sasabay lang daw tayo sa direksyong ginusto ng hangin


dati naman masaya tayomarunong tayong maging kontento
hindi ka nagagalit kapag kulang ang oras ko
at hindi ko naririnig ang salitang tampo
simple lang kasi lahat ng bagay masaya, kapag naglalakad tayo ng sabay
malungkot naman sa tuwing maghihiwalay
at sa simpleng text lang, para ka na ring kumakaway

oo kung hindi mo man napapansinmasaya tayo dati,
nakaraang dalawang taon pero parang lahat ng magaganda pilit mong ikinahon
kasabay ng di pagpansin sa bakas ng kahapon
sa di ko malamang dahilan, nakakapagod din pala
pag sinusubukan kong kumalma, tadtad naman ako ng bala
magpapaliwanag ako, hindi ka naman makikinig
at tanging galit na naman ang sa hangi'y mananaig

sabi nila, ang araw daw lumulubog pero sisikat muli
pero bakit wala na akong makitang araw kahit man lang sandali?
kapag didilat ako, puro makulimlim na ulap ang nakikita ko
at sa tuwng pipikit naman ako, malalaking ulan ang isusukli mo
nakakapagod din pala kapag binibilisan mo ang natural mong lakad
nakakahingal ding sumabay sayo
nakakainis pala kapag hindi ka pwedeng maging "ikaw" sa sarili mo

kapag ba tumahimik na lang ako, maiisip mo din kayang magbago?


hindi naman di ba?kasi ang dahilan mo, ganyan ka na at hindi ka magbabago para sa ibang tao


hindi pala patas...kasi ako sinubukan ko


nakakapagod din pala, at nakakabadtrip ka na.


sa hudyat ng puting tela




SUKO NA AKO


huling musikang ibinato ng hangin:


Even the best fall down sometimes
Even the stars refuse to shine
Out of the back you fall in time
I somehow findYou and I collide

No comments:

Post a Comment