ako at ang mrt

lagi akong sumasakay sa mrt. kaya araw araw madami akong nasasagap na chismis pero mas madami pa din yung mga karanasang pwede kong maimbak sa baul. yung tipong pwede kong isama kapag kinakalabit na ko ni bro para sumama sa kanya para maghasik ng kabutihan sa taas (charaaan)

kapag araw araw ka palang nasa istasyon ng tren, araw araw kang makakapulot ng mga moral lessons. sa kasalukuyan may lima na akong naipon:

una-hindi pala masarap sa pakiramdam kapag sinisiksik mo ang sarili mo para lang magkasya ka sa loob ng tren. nakakaawa ding tingnan na namimilipit ka na para lang makapasok samantalang meron namang dadating na maluwag na tren. yun nga lang malalate ka ng ilang oras. kaya naisip ko, hindi pala ganun kahalaga ang oras kung ang kapalit naman ng masasayang na sandali ay ginhawa ng yong pakiramdam. nakakatawa pala na may mga taong pilit sinisiksik ang sarili nila sa taong hindi naman sila kayang yakapin para hindi sila bumagsak. kaya ako di bale ng malate wag lang maipit.

pangalawa-nakakadistruct pala kapag sisksikan tapos may katabi ka pang nag aalaga ng pet sa buhok. mawawalan ka ng concentration at kahit sobrang lakas mo pwede ka pa ring matumba. one time kasi yung katabi ko yung pet nya aliw na aliw mamasyal, kitang kita ko na naglalakad sya na para lang syang nasa luneta, kaya yun sa sobrang distruction hindi ko napaghandaan ang pagpreno. dahil dito nalaman ko na hindi lahat ng maliliit mahina. may angkin din silang kakaibang lakas. kaya simula noon tinigilan ko na ang pagbubully sa ofismate kong 4'11.

pangatlo-nakakainis pala kapag punuan na at pawis na pawis na yung lahat tapos may bigla na lang maglalabas ng sama ng loob. nakakamatay pala ang ganung sitwasyon. naisip ko tuloy na may tama pala talagang oras kung kailan ka lang magpapaputok. lahat pala ng bagay may right timing.

pang apat-badtrip pala kapag nagmamadali ka na tapos bigla kang maiiwan ng tren. yung mga tipong todo takbo ka na tapos hindi ka aabot. dahil dito kaya ako naniwala na totoo pala talagang nakakabadtrip kapag naiiwan. lalo na kapag sa tingin mo ginawa mo naman ang lahat. mga dramang tinimbang ka ngunit kulang.

panglima-ito ang pinakagusto ko. mas maganda pala kapag bumibili ka ng stored value. kasi kapag boni to ayala lang ang byahe mo laging may matitirang piso at sa halagang ito pwede kang sumakay ng tren papunta sa pinakamalayong istasyon. dito ko lubos naisip na kung may pagkakataon kang maglakbay ng kalahati lang ang babayaran mo o wala pa nga sa kalahati, mas maganda kung sa pinakamalayo ka hihinto. parang mga broken hearted lang, kapag nasaktan ka tapos may chance ka na magmove on pilitin mong humakbang ng sobrang layo, yung tipong kahit noo mo hindi na makikita. at sabi nga ni eminem "if you had one chance, one opportunity to seize everything you wanted, would you capture it or let it slip?"

dahil sa mga nadadampot ko sa mrt. tingin ko araw araw na talaga akong sasakay dito...malay mo bigla kong marealize na hindi pala lahat ng taong namimiss mo...

NAMIMISS KA RIN